In de studio trof ik Simon en Esther - broer en zus dus. Ze hadden er zin in. Binnen no-time werd de rondwand getest: ‘hoe ver kun je daar in lopen?’ Samen met ouders een prima shoot gedaan: zowel met z’n vieren, als Esther en Simon met z’n tweeën. Ze waren wel in voor een geintje tijdens de shoot. Zo ontstond ook bijgaande foto: doen alsof je vanuit een hoekje de foto binnen kijkt. En dat lukte dus. Een uur was zo om en als het aan hen lag, waren we nog wel langer door gegaan. Leuk dus zo’n shoot en zeg nou zelf, 11 en 12 jaar, een heerlijke leeftijd om te...
Vandaag was de opening van het ‘bloasseizoen’ van de ‘De Veluwse Midwienterhoornbloazers’, het zgn. ‘anbloazen’. De Midwienterhoornbloazers blazen, zowel binnen als tot ver buiten de regio, op hun zelfgemaakte hoorns vanaf deze 1e Adventszondag tot Driekoningen op 6 januari (‘afbloazen’). Dan zit het er weer op en worden de hoorns weer zorgvuldig opgeborgen tot het volgende seizoen. Het gebruik zou zijn oorsprong vinden in de Germaanse joelfeesten, de feesten die zich afspeelden rond de midwinter-zonnewende op 21 december. De voorloper van de midwinterhoorn, de ossenhoorn, zou rond die tijd geblazen zijn om de god Odin of Wodan te helpen bij zijn jacht op de wolf Fenrir, die de zon verslindt waardoor het altijd donker zal zijn. Als Wodan er in slaagt de Fenrir te verjagen, dan zal het licht terug kunnen komen… (bron Wikipedia) Op deze zgn. 1e Adventszondag openden de Veluwse Midwienterhoarnblazers traditiegetrouw hun seizoen. In tweetallen opgesteld (met steeds zo’n 100 m. tussenruimte) in een grote cirkel rond de Schaapskooi bij Heerde, gaven zij de prachtige diepe tonen aan elkaar door. Ondanks het druilerige weer trokken zij toch erg veel bekijks. Ook Mineke en Coby maken al jaren deel uit van deze groep en staan in de bovenste foto hun beurt af te wachten om de bijzondere klanken van de midwinterhoorn over de Renderklippen te doen schallen. Een mooie...
Begin jaren negentig werd er met enige regelmaat een Cultureel Café georganiseerd in Epe met een gevarieerd en interessant programma. Dit cultureel café vond plaats op een unieke plek in Epe, nl. café Kromdijk. Een café waar de tijd stil gestaan leek te hebben en dat enthousiast werd gerund door het echtpaar Kromdijk. In 1994 besloten zij echter na een leven hard werken er mee te stoppen en het bedrijf te verkopen. Toen ontstond het idee om de laatste maand van dit café-leven vast te leggen. Gedurende die maand kwam ik regelmatig binnenvallen en fotografeerde ik het echtpaar Kromdijk, de bezoekers, de koren die daar oefenden en toevallige passanten. Foto’s werden afgedrukt in eigen doka en éénmalig geëxposeerd (bij het Cultureel Café uiteraard). Daarna verdwenen de foto’s in het archief. En café Kromdijk? Dit café werd overgenomen door een andere bekende Epenaar, Ertan Berdo, die de naam heeft veranderd naar ‘de Kastelein’, maar voor het naastgelegen eethuis en cafetaria toch weer is teruggevallen op de oude naam: Kromdijk. En zo ligt tegenover de Rabobank aan de rondweg in Epe nog steeds het oudste café van Epe en zelfs nog (gedeeltelijk) onder de oude naam! Op de foto: het echtpaar Kromdijk (mei...
Tijdens de studiereis met studenten van de Fotovakschool door het zuiden van China reden we voor m’n gevoel urenlang over een hobbelige zandweg op weg naar een dorpje waar nog een koopmanshuis stond die het Mao-tijdperk (min of meer) had overleefd. Een oud pand met een mooie open binnenplaats en een heel eigen sfeer - bourgeois natuurlijk in de tijd van Mao. Om daar binnen te gaan moesten we wachten op de sleutelbewaarder. Een oude man die met een sleutel zoals je ze alleen nog in films ziet de poorten voor ons opende. Via de gids die we bij ons hadden, een jonge Chinese vrouw afkomstig uit het gebied waar we verbleven (omgeving Yangshuo) en woonachtig in Nederland, konden we toch het een en ander van zijn rijke levenservaring meepikken. Een fotogenieke man ook, geduldig poserend voor de camera. Dat leverde bijgaande foto op. De sleutelbewaarder - te zien (en te koop) tijdens de open atelierdagen het komende...
door Joop Luimes | sep 18, 2013 | Niet gecategoriseerd
‘Jumpin’ together’ komt uit een serie die ik eerder maakte in Studio 24. In m’n ‘human nature’ serie (want daar komt deze foto uit) speelt lichtgebruik altijd een belangrijke rol. Soms zodanig gebruikt dat er een soort van abstractie in de foto zit. In dit geval gewerkt met tegenlicht: licht dat reflecteert via de achterwand, zodat er een sterke silhouetwerking ontstaat met subtiele lichtrandjes langs het lichaam. Uiteraard is de foto verder tot stand gekomen in de digitale doka: hierbij een symmetrisch beeld gecreëerd, waarin de beweging fraai wordt geaccentueerd. Human nature - een serie van lijf en leden. Voor wie anders wil of durft dan een gewone fotoshoot. Pure en artistieke fotografie. Foto’s hiervan zijn ook te zien bij de komende expo tijdens de Open Atelierdagen van vrijdag 4 t/m zondag 6 oktober a.s. in eigen...
