Nieuwjaarswens 2014!

Nieuwjaarswens 2014!

Natuurlijk ook m’n nieuwjaarswens nog even op m’n blog. Mocht je ‘m gemist hebben, dan is dat bij deze goed gemaakt: follow your dreams! 2013 was, zowel privé als zakelijk, in menig opzicht een bijzonder jaar. Op m’n blog staat al een terugblik op dit jaar. Een jaar waarin opdrachten, vrij werk, lesgeven en eigen workshops en cursussen elkaar weer afwisselden. Opdrachten in studio en op locatie - voor vertrouwde opdrachtgevers én nieuwe opdrachtgevers. In oktober de jaarlijkse deelname aan de Open Atelierdagen Noordoost Veluwe met een overzicht van m’n werk. Nog geen nieuw project… Uiteraard weer vol ideeën voor 2014. De eerste plannen zijn al rond: een verandering van huisstijl met als eerste doel een metamorfose van m’n bus. In samenwerking met ontwerp-bureau Solo ontstond een ontwerp dat veelzeggend (..) is en ongetwijfeld zal opvallen. Het ontwerp zal binnenkort op  m’n bus zal prijken en daarna ook steeds meer zichtbaar op andere plekken, zoals nieuwsbrief, blog, website, visitekaartjes enz. Ik schreef het al eens: wellicht een wat omgekeerde volgorde, maar we denken dat het werkt! Credo: Photography - a way of Art. Want zo is het toch!? Andere plannen: aan mijn eigen cursussen en workshops voeg ik een nieuw concept toe: de Fotogroep. Bedoeld voor mensen die op inhoud verder willen en zowel met gezamenlijke thema’s als eigen thema’s willen werken. De fotogroep zal zo’n 1x in de 4 tot 6 weken bij elkaar komen. Uniek hierbij is dat er wordt gewerkt op basis van een strippenkaart, waardoor alleen gevolgde avonden worden geteld! Meer info in nieuwsbrief of per mail. En…. ‘t is natuurlijk de bedoeling dat er...
Bizar!

Bizar!

Langs Highway 1 van San Francisco naar Los Angeles passeerden we ‘Piedras Blancas‘ (niet ver van Hearst Castle). Nietsvermoedend rijdend langs deze prachtige kustweg doemt daar opeens een prachtig schouwspel op: langs het strand liggen honderden zeeolifanten. Jaar in, jaar uit keren zij terug naar deze plek om in deze tijd van het jaar te wisselen van hun zomervacht naar wintervacht. Hiervoor verlaten zij zo’n 3 maanden per jaar hun eigen territorium: een maand heen, een maand op het strand en weer een maand terug. Dit levert een bizar schouwspel op! Schijnbaar rustig ligt deze grote groep dieren verspreid over het strand, maar steeds zie je ergens twee kemphanen opduiken die het met elkaar aan de stok krijgen en willen laten zien wie de sterkste is. Begeleid door bizarre ‘rioolgeluiden’ voeren zij hun rituele dans uit en net zo plotseling als het begon, is het weer afgelopen en steken vervolgens weer ergens anders twee zeeolifanten hun kop op. Een enerverend en wat betreft de geluiden, bijna niet te beschrijven,...
Ronnie

Ronnie

Deze zomer was de westkust van de Verenigde Staten (en New York) onze vakantie-bestemming. Zo’n 4000 kilometer getoerd in een huurauto: begonnen in San Francisco, vervolgens afgezakt naar Los Angeles en van daaruit het binnenland in. Via Palm Springs naar Joshua Tree Park, Grand Canyon, Zion Park, Las Vegas, Yosemite Park, terug naar San Francisco en van daaruit naar New York. Op weg naar LA passeerden we Santa Barbara. Deze stad is opgebouwd nabij een missiepost die op 4 december 1786 door Spaanse Franciscanen was opgericht en is genoemd naar de heilige Barbara, op wier naamdag de missiepost werd gesticht. Op 29 juni 1925 werd de stad zwaar beschadigd door een aardbeving en vervolgens grotendeels herbouwd. Tegenwoordig is Santa Barbara een welvarende stad die populair is als toeristische bestemming en als woonplaats voor beroemdheden. (bron: Wikipedia) Santa Barbara ligt aan de westkust bij de Grote Oceaan en heeft een heerlijk mediterraan klimaat. ’t Is toeristisch, maar met duidelijk Latijns-amerikaanse invloeden. Met name aan de kust en op de pier was het goed toeven met prachtige, typisch Amerikaanse scenes om ons heen. Om de druk naar de pier te verminderen rijden er een soort elektrische trammetjes naar toe, waarop je voor weinig geld kunt meeliften. Daar troffen we Ronnie. Ronnie is bestuurder van één van deze trammetjes en een uiterst enthousiaste en aimabele man. Voor iedereen een praatje, hulp waar nodig en een afscheidsgroet als je z’n tram verlaat. Zo’n man móet je toch vereeuwigen, nietwaar!? Bij deze dus: Ronnie uit Santa Barbara (Californië/VS). Met dank voor de zeer enthousiaste...

Pin It on Pinterest