Indonesië (Java) augustus 1988. Vanuit Yogyakarta, naar Malang en Probolingo. Van daaruit trokken we met een klein busje de bergen in richting Mount Bromo.
De Bromo ligt samen met twee andere vulkanen in een indrukwekkende zandzee. Uit m’n dagboek:
‘Diep in de nacht ons bed uit: 03.30 uur! En dit alles om vanaf 04.00 uur aan de nachtelijke wandeltocht te beginnen. Buiten het hotel stonden werkelijk vele en vele Tenggerezen te wachten met hun paardjes om je tegen betaling naar de Bromo te brengen. Wij liepen. Een heel mystieke tocht door de vlakte. Als silhouetten zagen we de vulkanen dichterbij komen. Bij de Bromo zelf via ca. 140 aangelegde trappetjes omhoog om bij de kraterwand te komen. Daar was het wachten op een fascinerende zonsopkomst.‘
Helaas bleek het zó bewolkt dat we de zon niet hebben zien opkomen. In de foto is ergens een heel klein streepje oranje te zien: dat was alles wat we te zien kregen… De ervaring van de tocht naar de Bromo, het lichter zien worden en zowel het betoverde landschap als de indrukwekkende vulkaan zelf hebben een onuitwisbare indruk gemaakt. Ik kan me nog herinneren dat ik de plek zó bijzonder vond, dat ik eigenlijk niet verder wilde reizen.
Overigens is deze vulkaan nog actief en in de zomer van 2004 is de Bromo plotseling uitgebarsten…