Deze zomer was de westkust van de Verenigde Staten (en New York) onze vakantie-bestemming. Zo’n 4000 kilometer getoerd in een huurauto: begonnen in San Francisco, vervolgens afgezakt naar Los Angeles en van daaruit het binnenland in. Via Palm Springs naar Joshua Tree Park, Grand Canyon, Zion Park, Las Vegas, Yosemite Park, terug naar San Francisco en van daaruit naar New York. Op weg naar LA passeerden we Santa Barbara.
Deze stad is opgebouwd nabij een missiepost die op 4 december 1786 door Spaanse Franciscanen was opgericht en is genoemd naar de heilige Barbara, op wier naamdag de missiepost werd gesticht. Op 29 juni 1925 werd de stad zwaar beschadigd door een aardbeving en vervolgens grotendeels herbouwd. Tegenwoordig is Santa Barbara een welvarende stad die populair is als toeristische bestemming en als woonplaats voor beroemdheden. (bron: Wikipedia)
Santa Barbara ligt aan de westkust bij de Grote Oceaan en heeft een heerlijk mediterraan klimaat. ’t Is toeristisch, maar met duidelijk Latijns-amerikaanse invloeden. Met name aan de kust en op de pier was het goed toeven met prachtige, typisch Amerikaanse scenes om ons heen. Om de druk naar de pier te verminderen rijden er een soort elektrische trammetjes naar toe, waarop je voor weinig geld kunt meeliften. Daar troffen we Ronnie. Ronnie is bestuurder van één van deze trammetjes en een uiterst enthousiaste en aimabele man. Voor iedereen een praatje, hulp waar nodig en een afscheidsgroet als je z’n tram verlaat. Zo’n man móet je toch vereeuwigen, nietwaar!? Bij deze dus: Ronnie uit Santa Barbara (Californië/VS). Met dank voor de zeer enthousiaste blik!