December 1998 – ik volgde de specialisatie ‘Portret’ aan de Ned. Fotovakschool in Apeldoorn bij Mich Buschman (wie is er niet met hem groot geworden..). Opdracht: maak een serie portretten op locatie. Vanuit mijn toenmalige werk kende ik Chris Grinwis – schaapsherder in Epe. Het leek me een goed idee om van hem een serie te maken. Chris stemde gelijk in met het plan en in december (winterzon en sneeuw) ging ik naar het buurtschap Wissel, waar Chris toen al zijn schapen had staan. ’t Werd een bijzondere serie van een bijzondere man in een mooi winters landschap.
April 2013 – 15 jaar later: Chris is volop in het nieuws. ’t Gaat niet goed en een aanbesteding loopt hij mis, waardoor het einde van een levenswerk in zicht is. Chris Grinwis, die toch al zo veel heeft meegemaakt in al die tijd (denk aan de MKZ-crisis), luidt de alarmklok. Gelukkig komt er veel aandacht voor zijn zaak en een actie voor behoud van zijn kudde lijkt te slagen. Ook Natuurmonumenten gaat weer in gesprek om openingen te vinden in deze situatie. Een stichting is in oprichting om een en ander in goede banen te leiden en de continuïteit en het bestaan van de kudde te waarborgen. Het is hem en zijn vrouw Aafke zo gegund!
Wordt vast vervolgd. Chris Grinwis – een markante man met een markante kop: toen al in 1998 en nu nog steeds in 2013. http://www.schaapskuddehetsoerel.nl/